Rijkdom

Dromerig zomerig

’t zoet van de

lindes

aan de Westerweg

ze zeggen wel dat geur

de sterkste trigger

van herinneringen is

misschien her-inner ik

de geur

zonder bewust te weten

van die vroegste tijd

dat ik hier woonde

net als het zilt

van de zee

het zilveren

glinsteren

van omvallende golven

in de middagzon

wind in mijn haar

die me de warmte

niet doet voelen

vader en dochter

allebei nog zo jong

aan de rand van de poel

samen

met een emmer zand

voeten in het water

schelpen die nog steeds niet

gezocht hoeven worden

wat is het verschil

tussen nu en toen

ach ja, de vlieger is

een scherm geworden

en dus ook officieel

een grote-mensen-spel

met zand schurend in mijn schoenen

iets halen bij de Spar

en dan weer terug naar huis

langs het kanaal

dat hier soms bochten maakt

toen groeven ze

nog ergens omheen

loom in de late middagzon

beetje rondhangen met

een glaasje ranja

en een aardbei

naar het einde van de dag

die zo rijk voelt

als mijn hele leven.