Verdwijnen in
de tijd zodat
toen nu wordt en
nu toen
geen onderscheid
wat wij nu doen
deden zij toen
ook en
omgekeerd
bijkans duizend pagina’s
woorden verhalen
ervan en
herhalen zich
deze middag in
compacte vorm
voor ons die
luisteren en
vragen en
verwonderen over
het schrijnende feit dat
duizenden jaren kennelijk
niet hebben geholpen
om wijzer te worden
niettegenstaande alle
wijsheid die toch
voorhanden is
en ons wordt doorgegeven
getuige alleen al
die massa ingebonden
pagina’s langs de wanden
van deze zich nog
immer ontwikkelende
ruimte en die
honderden nieuwe
die in glanzende stapels
klaarliggen om te
worden meegenomen
om het opnieuw tot
ons te nemen
voorzien van het
signatuur van
de verteller
in wiens hoofd
de held van zijn verhaal
is gekropen,
die hem nog niet wil
verlaten ook nu zijn
verhaal opnieuw is verteld
aan ons, om ons bewust
te doen worden dat
wij niet in dezelfde
valkuil moeten
trappen als zij, toen,
honderden Olympiades
geleden, van het
sprookje dat de sterke
man ons gaat redden, ook
al is hij m/v,
noch de dictatuur
van de massa
en natuurlijk heeft
ook deze chroniqueur
van toen en nu
de oplossing niet in zijn
beringde handen
immers de vraag naar de
oplossing is deel van
het mechanisme dat
toen niet werkte en
nu niet
hij heeft gelijk
bewustwording
is de eerste
stap
van daaruit, alleen
van daaruit,
kan er iets anders
ontstaan.