Grappig
hoe die uitspraak
de afgelopen dagen
meerdere keren
langs kwam
pas nu valt het me op
nasudderend op een mooie
dag gisteren
in een andere oude stad
waar aan haar lange geschiedenis
weer een stukje werd toegevoegd
in een gezelschap van
oude maatjes en nieuwe
onbekenden
“doe het nou maar gewoon
dan zie je het wel”
sprak mijn vriend uit
meerdere malen
verhalend over de grenzen
die hij was overgegaan
en die dan van die andere kant
van de grens bezien
niet meer bleken te zijn
dan een streep getrokken
in de lucht
slechts de gedachte
van een grens
slechts een grens
in het denken
“doe het nou maar gewoon”
trekt je over dat
tot hier en niet verder
dat ik wil dit niet
of ik kan dit niet
die beide dikwijls
voortspruiten uit
dezelfde onzekerheid
die hoort bij
de stap in het onbekende
die je maakt
als je het gewoon maar doet
wat dat ‘het’ is doet er niet toe
het is jouw ‘het’
jouw grens
jouw streep in de lucht
die zo hoog kan schijnen
als een muur
waar je niet
overheen kunt kijken
doe het nou maar gewoon
dan zie je het wel
het klopt
het is zo simpel
en toch zo
verdraaide moeilijk
iedere keer weer
doe het nou maar gewoon
vergt bergen
moed
Zo mooi en waar. Onze angsten houden ons vaak tegen. En als je het eenmaal doet, ben je blij. Of niet. Dan is er weer een andere doe het maar gewoon! ❤️
Mooi! Herkenbaar . Dank je wel.
Ik voel het
Als een diepe waarheid
Dank aan de vriend en dank voor het schrijven
heel mooi !
🙏😇💓
Gert Ryokan