Een rare bezigheid
eigenlijk
wachten
wachten totdat
er iets gebeurt
degene die ook moet
inloggen voor die afspraak
maar die daarmee
later is dan jij
wachten totdat
je aan de beurt
bent in de
wachtrij aan de
telefoon
‘u bent beller nummer
vier’
en dat dan
tien minuten lang
zijn, beller nummer vier
wachten in de
wachtkamer
mensen die wel
worden geroepen
die misschien wel
later kwamen dan
jij en toch
eerder naar binnen
mogen, zijn ze me
misschien vergeten
soms is dat ook
echt zo, soms is er
plots iets tussendoor
gekomen met iemand
waarmee het zo slecht
gaat dat het niet
kan wachten, meestal
is er een
goede verklaring
voor en toch voelt
dat wachten nooit
echt OK, alsof je leven
stilstaat, niet verder kan
totdat er gebeurd is
wat er moet gebeuren
of er in ieder geval
duidelijk is dat het
nu niet gaat gebeuren,
een ander keertje, een
nieuwe afspraak
het wordt wel
beter, dat wachten, als je
jezelf intussen
bezig weet te houden
al is het maar met
ademen, of kijken
naar wat zich allemaal
rond je afspeelt
maar dan is het ook
eigenlijk geen
wachten meer
zoals een kat die
ergens ligt te liggen
niet echt slapen
niet echt actief
maar ook nooit de
indruk wekkend dat
hij ligt te
wachten.
